سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ در صفت مؤمن فرمود : ] شادمانى مؤمن در رخسار اوست و اندوه وى در دلش . سینه او هرچه فراختر است و نفس وى هرچه خوارتر . برترى جستن را خوش نمى‏دارد ، و شنواندن نیکى خود را به دیگران دشمن مى‏شمارد . اندوهش دراز است ، همتش فراز . خاموشى‏اش بسیار است ، اوقاتش گرفتار ، سپاسگزار است ، شکیبایى پیشه است ، فرو رفته در اندیشه است ، نیاز خود به کس نگوید ، خوى آرام دارد ، راه نرمى پوید . نفس او سخت‏تر از سنگ خارا در راه دیندارى و او خوارتر از بنده در فروتنى و بى آزارى . [نهج البلاغه]
 
پنج شنبه 87 بهمن 10 , ساعت 1:29 عصر

از سال 329ه.ق به بعد،دوران دیگری از حیات امام عصر(ع) آغاز می شود که به ((غیبت کبری)) تعبیر میکنیم.

این دوران همچنان ادامه دارد تا روزی به خواست خدا،ابر های غیلت به کنار رود و جهان از خورشید فروزان ولایت بهره مند شود.

در مورد دلیل تقسیم بندی این دوران باید گفت؛در دوران غیبت صغری،حضرت ولی عصر(ع) از طریق کسانی که به آنها ((نوّاب خاص)) گفته میشد،با مردم در ارتباط بود و به وسیله ی نامه هایی که به ((توقیع)) مشهور است،پرسش های شیعیان را پاسخ میداد.

در دوران غیبت کبری این ارتباط قطع شده است و مردم برای دریافت پاسخ پرسش های دینی خود تنها میتوانند به ((نوّاب عام)) امام عصر که همان فقیهان وارسته هستند،مراجعه کنند.

منبع:مجله ی موعود



لیست کل یادداشت های این وبلاگ